Огнот е угаснат, ама жарје уште има. Во устата, во грлото, во целата утроба.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Арсо е сам во тесна теснина, светилката е угасната, но тој ја гледа јасно карпата таму на неполни триесет сантиметри.
               
             
           
            
            
              „Пустина“
               од Ѓорѓи Абаџиев 
              (1961)