држи (гл.) - глава (имн.)

Тој не можеше да ја држи главата искривена и секој час му се пробесуваше де налево де надесно.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Доколку се предомислите и не можете да си го одземете животот, викнете некој од затворските службеници или озлогласените цимери да ви помогнат и да ви ја држат главата во вода неколку минути и самоубиството ќе биде благовремено извршено.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Гронинг: Ја држеше главата спуштена и немилосрдно црташе нешто во својот тефтер.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Можеби во случајот на Крамб се работи за неизлечив начин на гледање на животот.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
(Ја држи главата во рацете) Тодоре, Тодоре! (Влегува чорбаџи Димо)
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Нашиот другар гордо ја држел главата како да знаел што ќе се случи, како да знаел дека е дојден денот и часот што долго го очекувал, за кој ни говорел, но ние не сме сакале да му веруваме зашто не сме знаеле дали буден сонува или засонет говори.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Павле ја држеше главата наведнато и некако засрамено.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Животното ја држело главата накривена и со едното око гледало како призрак со два рога, се усвитувало од сувите фрчливи ноздри.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Робовите секогаш ги држат главите наведнати, со погледите шетаат само по прашината, по калта на земјата. Затоа тие патат од очна миопија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ороспиите, пак, ги држат главите исправено, како жирафи.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Качакот ја држеше главата провисната, гледаше в земја, сонцето го пржеше по темето, му облетуваа муви и инсекти околу устата што му пенеше и му гореше за вода, напинаше на јажињата со кои беше врзан да ги скине; гледаше во луѓето собрани околу него, гледаше во езерото што ја заплискуваше водата и со јазикот мласкаше, стружеше низ устата која сѐ повеќе му се сушеше; се вртеше и го бараше Делина да дојде веќе, да му го забуца куршумот и да го спаси од овие маки.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Како која градба ќе се извишеше над нив, така железничарот Круме сѐ пониско ја држеше главата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Син му на даночниот инспектор, високо и суво момче во долги панталони, со жолта врска околу танкото жилаво вратче, високо ја држеше главата пред другите деца и ги покажуваше разјадените заби - горд беше со својата кадрава коса.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ме легнаа и додека татко ми ја држеше главата на перницата, мајка ми се обидуваше со игла да го извади зрното. Ме болеше, пискав, се превиткував. Мајка ми не успеа.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ѕверовите губат здив кога кришум ќе се здаде од модрите длабочини А кога ќе извисне и кога ќе зататни во грлото запенува вруток бел Божилакот стои нем под кој еднаш сал помина секавица престорен Трча коњот мојот коњ Патот му го брои времето на зелен часовник Понекогаш кришум идам да го видам јавачот дали седи во сенките или шета по времето А тој - уздата ја држи главата му во облаци.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Но Ѓеле е од оние деца што постојано ја држат главата подведната, веѓите затегнати и протурени над очите, а устата и лицето никогаш не знаат за смеење.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Во таквите мигови ја држеше главата во рацете потпирајќи се со лактовите на масата во лабораторијата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Си ја држи главата и си шепоти: - Дури бев млад, вели, мислев дека секогаш ќе има време за она што го немам. 231
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)