дојде (гл.) - и (чест.)

Второстепениот жалбениот суд, по пет месеци – во мај 2004 – со Решение ја усвојува жалбата на „Киро Ќучук“, и истовремено ја укинува првичната пресуда, а предметот го враќа на повторно судење.5 Но, и по повторената постапка, судот во Велес – во март 2005 – во отсуство на законскиот застапник на „Киро Ќуќук“, кој не дојде и покрај уредната достава на поканата за рочиштето за главна расправа, пак носи позитивна пресуда во корист на Авдиќ, која станува правосилна и извршна во јуни 2005.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По добивањето на првостепената пресуда, работодавецот –  незадоволен од истата – во декември 2003, преку својот полномошник- адвокат (П. Трајковски и неговиот заменик Д. Деспотовски) поднесува Жалба до Апелационен суд – Скопје.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Дојдовме и ние децата, откај козите мислејќи дека добро сме ги сокриле и сме оставиле доволно лисје.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Наскоро дојде и бугарската полиција.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Истата година, во едно зафрлено место, низ пиринскиот крај на Македонија требаше да се направи широк убав пат. Но, како ќе се направи?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Четвртиот ден дојдоа и работниците. Двајцата, Вангел Борисоски и зет му Пандил, беа наши луѓе од Пустенец, село до езерото, отаде албанската граница.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тука се еве инженерите, а според временските прилики, ќе дојдат и машините и материјалот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
По тие два дена, одново се сретнавме. Сега тука, во неговата канцеларија, беше дојден и вториот човек на партијата на власт. Седевме тројцата и пиевме кафе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дојде и Слобода. Станала баба, во меѓувреме.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Дојде и денот да се калеми крувчето. Пискулиев донесе лико и восок.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
На стариот му заприлега тој како да е добар светец што слегол од иконостасот на некоја напуштена црква и назорум дошол и во неговиот двор.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тих; орман да ватат, пак сака да и откинуваш!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Нарипаа четниците од Толета и Андона, дојде и Толе со Андона и Ќосото и почна да се чуди.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се вратив од јужните краишта а Старицата рече: Кога дојде дојдоа и сите реки што си ги врвел, и сите птици што ти ја слушнале песната.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Кај сега неважечкиот ЗРО од 1993 година, во чл. 23, сезонските работи можеа да траат најдолго девет месеци во текот на една година, што во споредба со актуелното законско решение значи намалување на временскиот период; е) до промени дојде и кај договорот за вработување со скратено време (и кај повеќе работодавачи) со што нејасниот и конфузен назив на овие договори беше променет со новиот трудово - правен институт договор за вработување со неполно работно време.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Таа инсистирала да дојде и сестра ѝ; дошла и таа, но од врската со момчето не станало ништо, оти тоа момче не било кафеанџија, како што се претставило ноќта кога се запознале, туку – сопственик на тајна јавна куќа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Уште од времето на Кресненското востание, во кое имаше раководна улога, Стамболов води немилостива борба против секоја манифестација на македонската национална свест и успеа привремено да ги неутрализира и движењето на Т.Гологанов, и Младата македонска книжовна дружина и др. македонски друштва и комитети, па така дојде и до книшката на Вардарски (П.Попарсов) „Стамболовштината во Македонија и нејзините претставници” (1894) што всушност ја претставуваше првата програма на тогаш основаната ТМОРО.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
68. Во 1894 год. во Цариград беше извршено масовно клање на Ерменците што предизвика бурна реакција во Европа, а исто така тоа беше искористено во Бугарија за организирање митинзи за Македонија што беа вешто експлоатирани од бугарската влада, по кои дојде и образувањето на Врховниот македонски комитет и неговото „востание” (1895)
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Дојдоа и други џандари. Кај да поминеш на џандар ќе се наспичиш, на трн магарешки.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дојдов и јас на ред. Се гледам заслабнат, ушите ми бучат, аливцата се мавтаат на мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дојдоа и кај нас на патот, кај што работевме. Прашуваат да не има некој мака, да не го тера некого понадвор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сега пак чекаме в окопи. До ново нареѓење. Тука ни дојдоа и два алжирски полка, на помош.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дојде и Ѓурѓовден: се исфли цутот, се заврзува...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако мртвиот не дошол и самиот да си касне за душа, некој друг нѐ демне и ни ги мери чекорите кон неврат. Кој - не знаев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Сеедно. Може сешто да се случи. Пие тој, пијат Калпаковите качаци.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дојде и Борис Калпак со долга пушка. „Готово е, Осип Сечковски и Трипун Караѓоз ќе го носат во Кукулино и Круме Арсов.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Мечкојад никогаш не се смеел, никогаш гласно.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Последен пат се обидов: „Никој не видел дека Онисифор Мечкојад тоа го сторил.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И пак слушав: Кога дете ќе ми плаче ќе ми плаче за лелјане полегни го врз стреине ќе повеам тиок ветар ќе залејлам машко дете...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дојде и Куно Бунгур. „Слатка им е ракијата. Борис Калпак не ја пушта абердарката од раце. Појди, опамети го.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со почетокот на пролетта дојде и почетокот на мојата младост.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Хм, тогаш, кој е? - Па, ене, откако дојде и на Арсо му е подобро.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А кога ќе ми се врати по војнава, дојди и ти со него. Ќе се честиме со она што дал господ.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Биди јак, ќе дојде и твоето време.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Дојде и сестра ми Борка да ни помогне и така си разговараме, а таа ми рече: Миле, засега не ти треба да се мажиш. Војна е.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Дојде и амамџијата Селим, со уште двајца Турци, пријатели на ибн Пајко од чаршијата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Се измени на почетокот текот на реката, а по завршувањето на градежните работи, две години подоцна, дојде и до нејзино целосно блокирање.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Во таквата напнатост и исчекување, дојде и патронот на Свети Наум, денот на неговата слава.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Вечерта дојде и стрико му на Зоки. Додека другите се поздравуваа, Зоки гледаше во неговите раце. Но, тие беа празни.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Најпосле, - ми раскажуваше татко ми, - дојде и тој ден.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Некако скоро потоа дојде и татко му на Пецета.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
До експлозии дојде и во другите дворови, и во другите улици. Несвесно, госпоѓа Морис вресна.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Гласот набргу дојде и до ушите на Профим: в земја ќе ја спотераше Царјанка, ќе ја заколеше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Чувствував немир низ животот, со него дојде и болката и копнежот, глад и жед и една голема празнина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ја исполнував со лесни задоволства, лажни вредности, лицемерие и насмевки кои повеќе го изобличуваат лицето отколку што му даваат спокојство.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Мече се премислуваше нешто за час и наеднаш му се сврте: - А како би било да дојдам и јас со тебе?
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Сакам да дојдеш и ти, - отсечно рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
На почетокот од есента, веднаш по доаѓањето на дедото Петко, во Скопје дошла и жената на Нанчо, не останала долго и тајно си заминала, а по некое време го снемало и него.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ми дојде и да викам: Михајло, о, Михајло!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Остави го него, велам, дојди и ти во Југославија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојдоа и претставници од сите социјалистички земји, освен од Југославија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие денови дојде и жена му од Полска.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојде и тетка Славјанка, Катина Егова, Паскалина Ајта, сите што ме знаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојде и жената, Гркинката, и таа застана и нѐ гледа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дошол и еден Турчин, ме кренал в раце и рекол: Ова е женско дете, ама машка душа носи и од него сите ќе проплачете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојде и началникот на логорот, Николај Контрашенко.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојде и Оливера Поточка да се види со мене и со мајка си.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојдоа и до народните ора.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
После дојдоа и кај нас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојде и точката моја.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојдоа и кај нас да вршат претрес.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од Бугарија дојде и делегација на македонското друштво во Софија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Беше дојден и лекар. Тој ја прашуваше мајка му: - Како ти се случило тоа?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Сѐ е ново! - зацрцоре Врапчо. - Штркот си дојде од југ, си дојдоа и ластовиците.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Други се тие заеднички моменти, а сосема друго кога сме ние двете сами. Уште ако дојде и брат ми...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)