Што заборавате, што заборавате  дека моиве ластари ќе бидат ваши раце  кога ќе легнете - со внуците да се здравувате      А сте ме оставиле само  среде оваа штура голотија на ридов  за да не умре од немаштија  и за да го дојам сонцето.
               
             
           
            
            
              „Вардар“
               од Анте Поповски 
              (1958)