Тој избегнува лингвистички разграничувања, какви што се субјект/објект, ум /тело, ментално/ физичко, кога тие се применуваат да конструираат реалност во која телото се доживува како надворешност на битието, како што ги доживуваме       машините кои ги користиме во секојдневниот живот.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)