голта (гл.) - и (сврз.)

Попусто: чудото на оживување било возможно само во старите манастирски книги. Луѓето се збигоросувале.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Таа ги голташе и со нетрпение го чекаше следното издание.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Да си ги голтам и да си ги плукам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Без импулси за животот околу себе паѓале на земја по првите прегратки со жените и со мајките и се распливнувале во нејасни, распарчени и испреметкани соништа, пред тоа преслаби да ја голтаат и да ја издржат ракијата што сосила им ја сипувале помеѓу испуканите и раскрвавени усни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Голтам и ја слушам водата како ми пее во грлото.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не можев да определам дали е тревопасец или месождер, ми се чинеше дека во својата огромна алчост би изел и најгласен отпадок, само да џвака, голта и си го полни желудникот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)