говори (гл.) - тешко (прил.)

Говореше тешко, само со едниот крај на устата гледајќи одеднаш на две страни со шашливите очи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Така стоејќи Аргир продолжи да говори тешко, изгаснато: - Сите работници! Задржи, ми рече, само пет души.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)