Кај Ботеро, социјалната комедија не гаѓа грижи на совеста, неговите ликови се среќни накрај да бидат јавно, официјално, без никаков срам она што тие се во длабочината на душата; тие накрај се совпаѓаат со самите                   себе и тоа ги прави среќни.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)