Останаа само вашите колци.
               
             
           
            
            
              „Последниот балкански вампир“
               од Дејан Дуковски 
              (1989)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Се враќав таму каде што живеев порано.
               
             
           
            
            
              „Последниот балкански вампир“
               од Дејан Дуковски 
              (1989)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Секое влегување во оваа соба ѝ одзема по малку од снагата, ја враќа таму од каде вее тага, болка, згасната смеа, недоживеана радост, одмината среќа...
               
             
           
            
            
              „Бојана и прстенот“
               од Иван Точко 
              (1959)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ме пуштаа и до дома во Маказар, да ја видам мајка, и пак се враќав таму во сарајот.
               
             
           
            
            
              „Бунар“
               од Димитар Башевски 
              (2001)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Само оди и само бара,  само оди и само бара нешто  без свршеток. Се враќам таму.
               
             
           
            
            
              „Ненасловена“
               од Анте Поповски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Се враќа таму. Во права линија оттука е таа планина  и во планината народ сосе крошни, сосе ноќви,  сосе секири.
               
             
           
            
            
              „Ненасловена“
               од Анте Поповски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Кога медитирам, се враќам таму и го слушам секој удар на ветрот што ја бранува водата.
               
             
           
            
            
              „Читај ми ги мислите“
               од Ивана Иванова Канго 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тодор зборуваше со Христина за славата кај стрико Ѓорги и кажа дека нема намера да се враќа таму.
               
             
           
            
            
              „Белиот јоргован“
               од Хајди Елзесер 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Поништен документ. 
 
    Се враќаш таму кајшто
   смеата е изнасилена
   хуморот црн  
   а слободата
   згазена
   небаре догорче
   на споредна
   и слепа
   улица. 
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)