викне (гл.) - цар (имн.)

На тоа згора го викнал царот момчето на годината за да сторат есап и да му плати, да за напред, ако се погодат, пак да му биди таинџија.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа му платил и му натплатил царот, се погодиле пак за напред да му бидит момчето таинџија на царот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)