Што стана? – со треперлив глас го праша кадијата Јунуса не отпоздравувајќи го и не слушајќи ги поздравите од Рифата и забитот, што влегоа по него.    – Готови се кади ефенди, готови!    – Готови? – радосно викна кадијата и се стрча кон Јунуса, го прегрна, го избакна и почна да го тапка по плеќи:    – Бравос, бре синко Јунусе, бравос!
               
             
           
            
            
              „Калеш Анѓа“
               од Стале Попов 
              (1958)