викне (гл.) - директор (имн.)

„Кренете ги рацете!“ викна директорот Миле.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Тргнав кон своето место, зад Луција. Таа го избегна мојот поглед, оти знаеше зошто ме викнал директорот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)