види (гл.) - тој (зам.)

Не пристигна свршеникот си мртов да го кити со росен погребен букет, бидејки не тажат во Река момите, па нити го видел тој срам овој свет!
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Откако му јави стројничката дека Попставревци кандисале да ја види тој на колјата Викторија, Панде се сети како гранка од нивното стебло.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Што ли виде тој во лагот?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Јас никогаш не го видов тој нивен интернат.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Виде тој нешто, ги виде тие негативни сили кои божем ме кочеле во животот и рече ќе среди.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
И подобро што така испадна, па оттогаш повеќе не го видов тој несреќен поглед исполнет со омраза.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Го виде тој гавран со прострелени очи и се сврте кон таа една Марија.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Па дури и да немаше ништо повеќе од она што го виде тој - и сѐ додека е жива тој нема да може да се сеќава на тој момент без болка; болка која ќе му го кине срцето - сепак она што го виде беше многу повеќе од она што воопшто можеше да прифати, да опрости или да заборави.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Султанот заниша глава: „Ашколсун”, рече, „ама не сакам да го видам тој ќопук.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Зар толку само? Сега да се умира? Што видел тој?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Фрли, дури кога успеа да дочека да го види тој огромен ѕвер, со онаа ужасна тврдоглава тупост во секое свое движење, со една таква тупа решеност, во тоа како беше насочена кон него, пред која како да не постоеше никаква можност за скршнување, за отстапување, со една тупост, со која таа би продолжила да иде право кон него и кога би била мртва, на тоа место, на педесетина чекори од него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Елена го виде тој израз на нејзиното лице.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Еднаш отишол дедо Доне да го посети, но прадедо ми не си го познал синот (мојот дедо) бидејќи кога го оставил тој бил момче, а кога по долго време го видел тој веќе станал маж.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Другите не сакале да видат што видел тој.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со темницава тој ќе ни е црн петок. Веќе била ноќ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- А, кога ќе остари, ќе види тој, нема да му помагам, нека се мачи сам со бастун во раката.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
3. „Баш да го видам тој Курназ“, си рече Ване наоѓајќи се - одеднаш, не сакајќи, потамина, којзнае како - пред неговиот киоск.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
О, боже, кога ме виде тој таков меур, надуен, преправач, најголем преправач, штурец, лажливец, непромислено прсна во смеа.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Видов тој беше вистинско несреќно дете и во неговите гради тупкаше малечко, здробено срце.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тој во детали раскажа сè што видел и ако тоа што го видел тој, и било и не било тоа што го видел.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Том го беше видел тој гест милиони пати.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)