ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Сопственото јас, вели еден пациент, се чувствува смачкано и осакатено, дури и при најобичен разговор.

Животинска фарма, вели еден писател за вакви работи.

— Тоа се црните лезбејки, ми вели една постара криминалка.

— Дај го рефератот, ми вели еден офицер, и дојди со мене!

Од машкото одделение, ми вели една сестра.

— Не го прима господ, вели една Германка.

— Адному богу известно52, вели една криминалка, но вие не сте за Сахалин.

Како и да е, во тој замок-каде-и-да-е, една од забавите на исто така (како и господинот Сенка) непоимливо осамениот Призрак се бес­крајните прошетки од скулптура до скулптура, од слика до слика, гледајќи го (осветлувајќи го!) сето она што, на некој начин, не може да биде тој самиот; т.е. доволно згуснат за да биде фор­ма, доволно собрани тие честички светлина (од кои е составен господинот При­зрак) за да биде целина, суштество, а не некој вид на вампир осу­ден на талкање меѓу мртви предмети.

„Никогаш не нѐ напуштил, тој е на земјата!“, велат едни; „во најдобар случај, глупаци, тој е само над“, велат други.

- Какви јагниња, бре недоделкан, ми вели еден даскал, тоа е кусок на соли и на минерали.

- Да му го закачам на ваков живот, вели едно журчанче, преврзано преку очи.