Тогаш нашите војници го ликвидираа Алекса Брчето, го фатиле, наоружен и во фашистички облечен, како оди за да им се придружи, кај Германците на Чауле, а Анѓеле веднаш си ја прибра Митра назад, го распрчка гробот, ја откопа рубата и ја однесе во Одборот - за да ја благослови лично командантот на војската.
               
             
           
            
            
              „Потковица на смртта и надежта“
               од Миле Неделкоски 
              (1986)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Набрзо потоа му се родија и внуките, Македонка и Пиринка, па тој, сиот угреан од радост, велеше:  - Барем уште една да ни родеше; неа ќе ја крстевме Солунка, за сите три да ни беа заедно.
               
             
           
            
            
              „Потковица на смртта и надежта“
               од Миле Неделкоски 
              (1986)