Она што ние го нудевме беше     нов и послободен поглед на вистинските луѓе и, иако нашите филмови не беа     технички исполирани, сѐ до 67. андерграундот беше единствено место каде     можеше да слушнеш нешто за забранетите теми и да видиш реалистични сцени     од модерниот живот.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 17-18“
              
              (1995)