ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Остана Ленка да плаче, да кука, со три деца.

Чанга живо продолжи: – Си било едно семејство со три деца и седумнаесет кози.

Нашиот учител имаше три деца и една козичка, Мила.

Кога сме кај трите деца, од нив почнува една драма која ќе ги засегне и нивните внуци, па дури и правнуци.

Нина го сакаше зашто чувствуваше дека се обидува трите деца да не ги закине за ведрите страни на детството и младоста, машките толерирајќи ги во палавостите, но и во ноќните мокрења што му се вратија на помалото братче кое и самиот трпеливо го преслекуваше шегувајќи се и терајќи го уплашеното дете на смеење, додека неа ја поттикнуваше на дружење со генерацијата, на излети со сокласниците, давајќи ѝ, секогаш кога ќе посакаше, пари за посета на приредби и претстави, дури молкум, правејќи се дека не разбира, и за матинеата што спорадично се случуваа, а на кои секогаш ја наговараше нејзината најдобра другарка Ребека.

Куќата ја напуштаа како да одат на кратко патување, а не во егзил со непознат крај.  „Сè ќе биде добро”, изговори Карер, повеќе за да си ги успокои разбрануваните емоции и да ја пополни непријатната тишина.  „Тоа го знае само Оној што нè гледа и во оваа темна ноќ”, рече рабинот.

Лука Карер пристигна во првата квечерина и ги најде како тој, жена му и трите деца, го очекуваат во нивата куќа, со спакувани куфери, подготвени за скорешното заминување под закрила на ноќта.

Сето тоа дополнително им одговараше на сурушите затоа што масите лесно се контролираа, но и на самата власт која пропагираше здраво семејство и три деца, а лицемерно потпикуваше искривоколчен медиумски отпад.

А во селото останаа само едно две или три деца. Незаодени, неодлачени, нетргнати од гради.

Имале три деца - два сина и една ќерка. Ќерката по име Анастасија била многу убава.

Примерот гласи: „Замислете три деца и една флејта што секое од децата ја посакува.

Всушност, бегал од себе како човек што ги знае туѓите намери и што ги претчувствува изгубените битки на човекот со жена и со три деца. Не, тој човек никогаш не отстапувал.

Се прашувал вака ли минувал секогаш заводливецот на жени - поразен. Скоро лазејќи се повлекол од сенката под која лежел.

- Бегај, реков. Не сум јас невеста ни за гол ни за натоварен младоженец со три деца и не сум жена што легнува пред секој што ќе ѝ тропне на врата со коледарска ластегарка.

- Ќе се искапам. Во торбата имам чиста кошула и нови чорапи.

Три деца и жена му од тешка болест лежат.

Така Симона се задоволи со тоа што во дваесет и третата година објави повлекување од музичката кариера, роди три деца во бракот со членот на парламентот Никола Руневски – Рунето, и почна да ги полни страничките на забавните магазини со фотографии на нејзиниот скромен семеен дом.

Имам жена и три деца. Најстарото од нив нема уште ни шест години.

Овие две повеќекатници коишто со своите прозорци се гледаа очи в очи, го стеснуваа видикот, така што не можеше да се види ниту светла рига од небото горе, ниту црна рига од земјата на влезот во градината, оградена со железна решетка таму долу.

Истиот ден кога Бути се исели од сопчето на госпоѓата Нини, како гром од ведро небо луѓето ги погоди веста дека госпоѓата од третиот кат на соседната зграда, госпоѓата Маши, ги напуштила мажот и трите деца.

Одново запаленото светло над тажната трпеза тогаш повторно го осветли празното сопче отспротива, но некако сенишно.

Што бара? Сопчето, сопчето, ако не е издадено! Не, не за себе, не за да живее во него!

А мене сега, кога станав повозрасен, веќе не ми е јасно зошто сум ги кажувал тие зборови, зошто сум се шегувал...

Виде семејство собрано околу трпезата: трите деца и таткото веќе беа седнати, мајката сè уште стоеше и ги послужуваше, обидувајќи се – како што можеше да открие според нејзините движења – да ја задоволи нетрпеливоста на двете постари деца коишто мавтаа со лажиците и се врткаа на столчињата.

А потоа пак се запали светлото над тажната трпеза на која еден татко, зашеметен од болка, ги набљудуваше вомјазените лица на трите деца коишто не се осмелуваа да погледнат накај вратата низ која мајката влегуваше секоја вечер, носејќи чинија што испарува.

Цела лажица пикна в уста.

Сега Надењка е веќе омажена; по волјата на родителите, или пак по своја волја, – тоа е сеедно – за секретарот на благородничкиот фонд за старателство и веќе има три деца.

Мајката и трите деца погледнаа во неговиот прозорец.

На пазарот за робје ги видов утринава моите три деца и жената, во синџири, во рани, во партали, ги видов јас, ама ме видоа и тие, мил господару, а очите им засветија од радост и надеж дека ќе ги спасам.

Бошко беше среќен, ги откупија неговите три деца и жената, ги спасија од пазариштата на робја на Крит и во Едрене, каде што сигурно ќе ги однесеа, зашто таму цените беа повисоки.

Само душава моја е столчена, а телото изгазено, зашто сум далеку од моите три деца, кои ги оставив во племњата и в раце на Османлијата.

Пред да се омажам, во семејството на моите родители, како најмала од трите деца, бев многу галена, сите ми угодуваа.

Само што Анѓа не беше толку очајна како Сирма, зашто имаше три деца, та се надеваше белким некое од нив ќе најде живо ако се врати.

Ила, да ги види трите деца заедно, та душа нејзина!

Доста им осука кора, им испржи и колбаси, ги наруча сите три деца, и кога тие јадеа слатко на тарунчето на чардакот, таа ги погледна и се заврте на другата страна да не ѝ ги видат солзите што ѝ навреа на очите.

(9) Направен е во потполност од сперма која несомнено му припаѓала на самиот Дишан; една трогателна и брилијантна порака за жената која ја сакал, но знаел дека не може да се ожени со неа (таа веќе била мажена и била мајка на три деца).

Дури кога Марија Мартинс го изнајмила својот примерок на “куферчето” за изложбата на Дишановата “Фонтана”, одржана четири години пред тоа во Менил Колекцијата во Хјустон, потврден е хемискиот состав на “Своеглавиот пејсаж” (дотогаш беше само претпоставуван од страна на Еке Бонк, германски уметник и професор кој бил запознат со делото и во тоа време пишувал книга за него.) okno.mk | Margina #4-5 [1994] 111

Прадедото Хаџи-Васков беше застрелан од атентатор на скалите од својата куќа и пред очите на десетгодишната ќерка, најстарото од неговите три деца.

Понекогаш ги чував сите три деца.

Ние бевме три деца дома, но тој беше највозрасен, токму тоа лето наполни 15 години.

Имаа три деца, две девојчиња и едно момче на кое што му го дадоа името Тома.

Тоа беше Изабел, мајка на три деца.

Еден петок одкако Бертран ги донесе момчињата од интернат Госпоѓа Изабел ме замоли да останам со трите деца затоа што тие двајца имаат договорено вечера со приатели.

Во моето потесно семејство бевме три деца.

Токму тогаш одотаде нивјето наидоа три деца од оние што доаѓаа на училиште.