фрча (ж.)
Да ги исчистиш со фрча, со метла, со гребло, како знаеш.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Да ја извадиш како знаеш. Со крпа, со фрча, со јутија.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
И во XVII век е уште поголемо присуството на турцизмите во балканските јазици, се среќаваат и следниве: ама, арамии, бакар, бериќет, бучук, денк, ѓум, зарар, ибрик, казан, кат, кубе, кутија, машала, менгеме, муштерија, памук, пари, ракија, руба, сакаш, сандаци, саан, синија, тава, тенџере, тепсија, теслими, фрча, хич, чифлик, дајак и други, а има и голем број зборови што означуваат разни видови занаети и занимања: бојаџии, казанџии, самарџии, сапунџии, кираџии, кујунџии, меанџии, симитџии, терзии, ќурчии, чакшири, чешмеџии и други.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
