умилува (несв.)
Околу нашата гуска во матната вода се собраа неколку помлади примероци од нејзиниот бел род, две, три, четири, а таа, за разлика од претходната средба на суво со сивите далечни роднини, сега почна да им гука, да им се умилува.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
- Знаеш, знаеш! - ќе свика Васко и ќе почне да се умилува околу деда си, да му ја симнува шапката и да му брка по џеповите.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
