ручек (м.)
Еден друг ден кога татко ми си дојде на ручек, видов како носи под мишката една необична книга, и откако се помисли каде да ја стави, ја отвори вратата од шкафот и ја остави таму.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Стана обично и да ми помогне околу ручекот и да ја нахрани Ели, да ја облече, да ми ги провери домашните задачи.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Од мај до крајот на август таа 1948 година за ручек јадевме само макарони.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- Ева, ручекот е готов - извика нејзината мајка од прозорецот кој гледаше право во лулашката.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
„Би сакал да ве поканам на една прошетка, а ако сакате можи да седниме некаде на ручек, со оглед на тоа дека имате пауза за ручек.“
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Голема желба во животот имам на струшки вечери поет да бидам на езеро ладно пиво да пијам на струшки ручкови у фаца да им ждригам Не, јас неможам во Скопје да седам неможам шмизли и шминкери да гледам запалив кола во Струга ја летнав да одморам душа од џунглата штетна Облеков шорц на плажа отидов Гавазова Сузе на кајче ја видов решив да пријдам го скршив мразот и видов паун тетовиран на газот
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Секој курајбер во животот сајбер јак зад компјутер во живо шалабајзер згодни на слики со фотошоп слој во град да ги сретнеш грди ко ној Брат со брат лафат на чат на интернет сите животи арчат забораваат домаќинки и ручек да прават на трачарска мрежа ломотат, гњават
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Сака и мене да ме користи ко бонче за ручек.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој ден обично беше обележен со драгата жетварска песна, со преполни гради од надежи и со ручеци што се паметат.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Уште од малечки тие знаеја само за појадок и за ручек, а вечерата во нивната куќа не беше позната.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Па ние и со едно јајце некојпат правиме ручек.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И насмевката му е сиромашна ко посен селски ручек.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ручекот заврши дури доцна попладне, кога првото свежо планинско ветре се извлече од сенчестите кории и се разлеа по ливадите.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Слушнаа за мене и поети од Ману ме викнаа на ручек со нив да ждерам таму покана добив и јас да рецитирам во нивното друштво да им пенетрирам На Струшките вечери седнав на стол одржав говор пијан ко вол аплауз силен, дојки се тресат ми додели венец згодна поетеса
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Во раскошно уредениот ресторан за гостите беше закажан ручек.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Во мене му биле и лекот и ручекот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Расипикуќата Шајчевска дури престана и ручек да прави затоа што беше премногу зафатена со правата на педерите.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Доцна околу ручек тие наближија до првите бригади.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Милан стоеше на влезот од работилницата и уживаше во пушењето на лулето што следуваше по ручекот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И сред тие зборови, се надава мајка на чардакот и го викнува татка за ручек.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
