разредува (несв.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Потоа мракот почна да ја губи својата густина, се разредуваше добивајќи бледо руменило.
        
      
    
    
    
      „Сестрата на Сигмунд Фројд“
         од Гоце Смилевски 
        (2010)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          И само се разредуваат.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Затоа и не забележа. Колоната полека заостануваше, се разредуваше и нескладно се збираше а во својата безгласност на стара хармоника со закана шушкаше.
        
      
    
    
    
      „Две Марии“
         од Славко Јаневски 
        (1956)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Арматурата во нозете попушташе, клепките бабреа и ја разредуваа светлоста.
        
      
    
    
    
      „Месечар“
         од Славко Јаневски 
        (1959)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Три дами во црвени чевлички  на танцовиот подиум  ја разредуваат темнината.
        
      
    
    
    
      „Светилничар“
         од Ристо Лазаров 
        (2013)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          А маглата, ту се собира, се затестува, ту се танчи, се разредува.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Турците непрекинато напаѓаа. И востаничките редови почнаа да се разредуваат.
        
      
    
    
    
      „Бојана и прстенот“
         од Иван Точко 
        (1959)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Додека мразот на непокорниот човек го стега умот со преголема доза на страв, мекоста на твојата верба го разредува и го разблажува туѓиот страв – смирено зборуваше старецот.
        
      
    
    
    
      „Мудрецот“
         од Радојка Трајанова 
        (2008)
        
        
    
    
   
   
         
	        