развреви (св.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Народот се развреви и почна да натиска одзади.
        
      
    
    
    
      „Вежби за Ибн Пајко“
         од Оливера Николова 
        (2007)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Дојдоа до брегот, а до таму се протегаше десниот ѕид, ја најдоа патеката со пресно втиснати  стапалки во снегот и внимавајќи да не се слизнат во развревената вода, стигнаа до вратниче од бели и нови штици. Тропнаа на неа.
        
      
    
    
    
      „Црна билка“
         од Ташко Георгиевски 
        (2006)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Се развревиле момичките забрзани накај блиската корија над селото.
        
      
    
    
    
      „Молика пелистерска“
         од Бистрица Миркуловска 
        (2014)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Народот се развреви и застана, обѕрнувајќи се да види од каде доаѓа пукањето и затоа сандакот со носачите се издели напред, останувајќи сам.
        
      
    
    
    
      „Вежби за Ибн Пајко“
         од Оливера Николова 
        (2007)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          За сѐ беше рано; освен да се наврат кратките панталони, да се наметне летната кошулка, да се нагазнат парталавите патики и да се даде на машко одење, не пешачење не како шетање туку брзање како доцнење, додека не му потече пот од првиот прешлен на вратот до последниот прешлен на опашот и додека шаторите не се разврчат и не развреват како нагазнати мравјалници.
        
      
    
    
    
      „Синовски татковци“
         од Димитар Солев 
        (2006)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Веќе и другите се разбудени, развревени во вагонот, а Чана веќе е на нозе и стоејќи сама и огромна во средината на вратата се прашува себе си а и другите Луѓе бре, кој ја отворил вратата?
        
      
    
    
    
      „Исчезнување“
         од Ташко Георгиевски 
        (1998)
        
        
    
    
   
   
         
	        