прпне (св.)
И по некој кос што ќе прпне во грмушките од меѓите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Клетници, кој ве брка!?“ им свика на заровите и над пуловите како крило прпна неговата рака.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Нејзината светлост се провлече низ решетките на прозорецот, падна преку црната маса и простирајќи се по подот, се обиде да се прпне преку вратата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
