придигне (св.)
Таа бавно се придигна, преправајќи се дека е болна, се довлечка до креденецот, отсече парче леб, го намачка со мармалад и му го подаде на Мирка.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Се придигна и со мил поглед, низ кој избиваше светлина од неговото чисто, простосрдечно срце, ги гледаше момчињата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Онака поместен и растревожен, ме придигнаа па моите стаклени нозе и со заеднички поткрепувачки напори ме пренесоа до првото такси.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
- А ако можел? се придигна Петко и му се внесе в лице.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
