поткашла (св.)
Човекот, кој и да беше тој, тивко се поткашла, очигледно подготвувајќи се да проговори.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Логотетот се поткашла, се помести на престолот и го погледна Лествичникот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
