пијано (ср.)
Неговиот татко му бил првиот учител, учејќи го и виолина и пијано.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Во исто време имал в рака музика за пијано, песни и студии по оркестарска композиција.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Неговиот гнев ја преполни чашата, а јас пијана и како без душа ја завршив ноќта во чувство на несреќно и грдо пајче.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Забележано е дека Хумел рекол: „Во Виена има сто дами кои знаат да свират пијано подобро од мене“.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Благодарејќи на него, ресурсите на оркестарот се прошириле, пијаното добило поголем тонски опсег, а човечкиот глас бил предизвикан со задачи кои тогаш изгледале недостижни.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Во сите овие три земји, колку и да сакаат да свират на пијано во Европа, остануваат прврзани на планинските кавали.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Му подарил пијано и му помагал во многу ситуации. Со својата општествена положба, пријателскиот однос на Валдштајн кон Бетовен веднаш го насочил вниманието на другите кон младиот музичар.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Раснел близу до Минхен, а доволно длабоко во природата; додека татко му сликал, тој бил покрај неговиот штафелај по полињата, до потоците и во шумата во околината на домот; остатокот од денот го минувал со мајка си, која понекогаш му читала поезија и му свирела на пијано.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ова не може да се споредува со слободното свирење соло, бидејќи концертот е напишан за гудачи и пијано, а Бетовен го свирел пијаното.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Па пијано, час чука, час престанува, а насмевката како вкочанет израз, како поза искрена или зашто така треба, па како малечка што ги вежба ликовите пред огледало за приемен испит на факултет за драма, и таа сакаше да остави впечаток кој трае.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Музичарите го следеле од соба во соба, и секаде се барало од Бах да ги испробува пијаната и да свири композиции со импровизации.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Мора да се спомене и познатата Кројцерова соната, опус 47, за пијано и виолина, која е завршена пред Третата симфонија.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Балетската музика „Прометеј“, опус 43, составена од увертира, вовед и шеснаесет нумери, првпат била изведена на почетокот на 1801 година и веднаш постигнала успех, толку голем што веднаш била објавена како музика за пијано.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Од далечините се слуша тивка мелодија на пијано и виолина страдивариус и нечујно буди сѐ што е скриено во најинтимното катче на заборавеното.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Можеби затоа – му проблесна другарот од детството кого родителите со сила го тераа да вежба пијано, пукаше по врапците на жиците.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Мора да ѝ се случуваше нешто ужасно, ја тепаа или чувствуваше дека е болна и токму кога Нора ќе запееше нешто од Форе, а јас на пијано, загледана во толку среќниот Луис Марија, налактен на крајот што му правеше нешто како рамка околу него, тој загледан во мене, задоволен, со лик на кутренце, чека да ги чуе арпеџата, двајцата толку близу и толку вљубени.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
„Се исправи без придржување, сама мина покрај нас, кои стоевме како ангелосани, и направи неколку чекори од ходникот до пијаното, огромно висока и непрепознатлива по неколкумесечното лежење во хоризонтала...“ ја опишува Марина Цветаева предсмртната средба на нејзината тешко болна мајка со пијаното.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Се состои од три триа за пијано и гудачи.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Оваа година биле создадени две од најпознатите сонати за пијано на Бетовен, „Валдштајн“, веќе спомната овде, посветена на пријателот од младоста, грофот Валдштајн, и „Апасионата“, посветена на грофот Фон Брунзвик, возвишени дела што блескаат со огнот на генијот.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
На мала масичка голема вазна со цвеќе, на ѕидовите слики, во еден агол пијано; таму е Мишко - изведува нежни акорди.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
