опора (ж.)
Тоа население ќе ја претставува главната опора на турските интереси во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Плунката му беше опора како ’рѓа; ја чувствуваше в уста и не можеше гласно да се насмее.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тие банки самостојно и плански ја развиваа петролејската индустрија, на пр., во Романија, за да имаат „своја“ опора.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
По трапиштата и излоканите места растат ниски, жилави, опори растенија: глог, шип, дрен, капина, повит, - прилагодени на скуден живот и осудени да ја држат земјата по падината да не се рони, да не ја свлечкаат дождовите.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
