нема (несв.)
А што барам таму, вели, зар овдека нема луѓе за спасување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ има исто и ништо нема исто.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но луѓето паметат колку сите наши соседи се единствени дека нема македонски народ и колку не се единствени — чиј е тој народ, кому му припаѓа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе се свртам, никој нема, а јас сѐ нешто си кажувам, се карам со некого.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нѐ напикаа во една соба: да нема место да се протегнеш, ногата да си ја исправиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Наближувам кон луѓето, а тие ги привсениле веѓите и крв немаат на лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Отидов и што ќе видам: станот подреден, да нема за повеќе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Па тие и солзата од око ќе ти ја украдат и нема да ги видиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Таму немаше луѓе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Можеби немале време да ги видат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Германци нема, ми велат луѓево, сега ние сме Германци.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Влијанието не е формално или експлицитно, нема ултиматуми или манифести.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
На гол под, немаше кревети.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Види го ти него... по војната тој нема да работи...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Немаше намера да учествува во расправата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Јас одлучив и нема враќање...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кози нема да има. Тие се штетни за шумите.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Наредувам: по секоја цена! Отстапување нема....
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сосема ретки се вонвременските сонови И нема вонвременски аршини Со кои да се мерат и да се толкуваат сните А секое толкување на секој сон Треба да се прави со многу дикат
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Да живее надежта дека војната во градот нема да се случи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
