крвнички (прид.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Удираше крвнички по железото. Му беше гајле за ритамот.
        
      
    
    
    
      „Азбука и залутани записи“
         од Иван Шопов 
        (2010)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Кај нас, тие паликарјата Македонес страв будеа и сееја со лош збор, со крвнички поглед, со стегната тупаница, со стап, камшик и со ластегарка в рака, со шлаканица, со подивен глас на стие, со начулено уво под прозорец и со намигнување на кодош..
        
      
    
    
    
      „На пат со времето“
         од Петре Наковски 
        (2010)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Господарот брзо се сврти. Неговиот поглед крвнички се впи во Аргир и како со клинец го пронижа. Но само за миг.
        
      
    
    
    
      „Бојана и прстенот“
         од Иван Точко 
        (1959)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          А тој, наизменично, удираше со цел замав, влечејќи ја кон себе прачката и крвнички загледан во моето лице, чекаше да залиптам, да заплачам, да лелекам, да врескам, да молам...
        
      
    
    
    
      „Големата удолница“
         од Петре Наковски 
        (2014)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Одеше по фабриките и ги поттикнуваше работниците да штрајкуваат за покусо работно време и поголеми плати, а фабрикантите плаќаа луѓе да ја претепуваат толку крвнички што со денови лежеше во бессознание, а потоа, кога ќе се исправеше на нозе, одново одеше по фабриките и ги организираше работниците и одново ја претепуваа.
        
      
    
    
    
      „Сестрата на Сигмунд Фројд“
         од Гоце Смилевски 
        (2010)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Куцовангелис, израдуван што брановци ќе ги најде в црква наместени под неговиот крвнички нож, се погрижил до Браново да дојде навреме.
        
      
    
    
    
      „Крстот камбаната знамето“
         од Мето Јовановски 
        (1990)
        
        
    
    
   
   
         
	        