концерн (м.)
Сега вие гледате - и не бидете изненадени ако барајќи ја загубената нитка го пронајдете Загубениот акорд, Загубената генерација или Загубениот баталјон од Првата светска војна, десетте изгубени племиња на Израел (коишто во своите ранци ги носат двете загубени книги на првобитното Седмокнижие), загубениот континент Атлантида, Луј XVII (Загубениот дофен) од Франција, илјадниците исчезнати од латиноамериканските диктатури на нашето време, делата од класичното доба изгубени во христијанскиот мрачен Среден век, загубените ремек дела од уметноста и науката коишто веројатно би ги произвеле жртвите на нацистичкиот холокауст, загубените градови во Африка, разните загубени илузии, прилики и цели, загубената младост и сон, загубените уметности и јазици, загубеното време кое никогаш нема да биде повратено или надокнадено, целиот восок којшто Бенвенуто Челини го изгуби додека излеваше накит според методата која се вика cire perdue, а на што вашиот автор без пиетет се сеќава секогаш кога ќе ги здогледа рекламите за производите на живинарскиот концерн од Мериленд, „Франк Перду“.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Но – додаваше таа – „електричниот монопол ќе дојде тогаш кога ќе им биде потребен на производителите; имено тогаш кога пред вратата ќе стои следниот голем крах во електроиндустријата и кога гигантските скапите електрични централи, што сега насекаде се подигаат од приватните „концерни“ на електроиндустријата и за кои тие „концерни“ веќе сега добиваат извесни одделни монополи од градовите, државите итн., не ќе бидат веќе во состојба да работат со профит.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Поинаку речено, така објаснуваат овде, својата економска самостојност не ја претопувај со својата безличност во некој голем концерн, труст или акционерска компанија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Затоа крупната индустрија со неопределени чувства гледа на поголемото трустизирање (обединување или претворање во трустови) на банките; навистина, не еднаш веќе имавме можност да забележиме никулци на извесни спогодби помеѓу одделни концерни на големите банки, спогодби што се сведуваат на ограничување на конкуренцијата“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Тесните врски помеѓу поодделни банки, природно, доведуваат и до зближување на индустриските концерни на кои тие банки им се покровители…
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Крупните претпријатија, особено банките, не само што директно ги голтаат ситните, туку и ги
„присоединуваат“ кон себе, ги потчинуваат, ги вклучуваат во „својата“ група, во својот „концерн“ – како што гласи техничкиот термин – по пат на „учество“ во нивниот капитал, по пат на купување или размена на акциите, со системот на кредитирање итн., итн.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
