испопука (св.)
А јас ломотам, ломотам... И кога ќе се зафатиш со зборување може да се случи нишките од основата да ти испопукаат па разбојот ќе ги замрси конците.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А на Ѓурчин сајлите му испопукаа подоцна.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
