доцно (прил.)
Ова доцно зимско утро беше најсветлото утро во неговиот живот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
На човек во секој случај му е потребно да го замислува парот кој така разговара: доцни љубовници во доцно попладне, посткоитално опуштени и мокри од пот, кожа крај кожа. Маргина 34 57
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
