гребе (несв.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          — Издржи уште малку, велат, и дупат во ногата, ми ја гребат коската.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Се фрлам на вратата и чукам, гребам и збирам душа.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Исто небаре кучка. Ја ниша главата и гребе по ѕидовите, удира.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Му се чинеше дека страшните мечки гребат по вратата.
        
      
    
    
    
      „Било едно дете“
         од Глигор Поповски 
        (1959)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ја гребам и ти фрлам прашина в очи.
        
      
    
    
    
      „Зборот во тесен чевел“
         од Вероника Костадинова 
        (2012)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Во здивот гребеше остинат чад од цигари.
        
      
    
    
    
      „Белата долина“
         од Симон Дракул 
        (1962)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Мајка отскрива бела погача, ја удира и ја гребе од жарчињата, ѝ ја дува посопта и ја сече.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ноктите ми се испоткршени од гребење на ѕидот и полни со потсирена крв и малтер...
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Одев наваму-натаму низ собата, се вѕирав во дното на бунарот, гребев со прсти по песокот, но знаев дека можам само толку, да замислувам.
        
      
    
    
    
      „Бунар“
         од Димитар Башевски 
        (2001)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Гребам и си дувам во врвот од прстите.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Бевме внатре, во неговата соба, а однадвор на прозорецот, видов како мачето гребе со малата шепа по прозорецот.
        
      
    
    
    
      „Братот“
         од Димитар Башевски 
        (2007)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          И цел пат да гребам по ѕидовите од боксот: дали ќе чујам некој да ми се јави.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Набрзо потоа се случи и она, претепувањто на луѓето од началството, кога мајорот Загориќ и неговите катили со ножици им ги сечеа меса од мускулите на мажите и со скршени срчи им ги гребеа писките на нозете.
        
      
    
    
    
      „Потковица на смртта и надежта“
         од Миле Неделкоски 
        (1986)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Борис гребе со камче по ѕидот на ќелијата.
        
      
    
    
    
      „Буре барут“
         од Дејан Дуковски 
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Шишман ја извади матарката од појасот и со ножот почна да гребе по вдлабнатата страна.
        
      
    
    
    
      „Будалетинки“
         од Мето Јовановски 
        (1973)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Секое гребење во тишината не само што јасно го наслушувавме туку и појасно го толкувавме отколку изразот на течението на реката.
        
      
    
    
    
      „Времето на козите“
         од Луан Старова 
        (1993)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ѝ се фрла на жената, ко бршлен ѝ се качува под гушата, се гребе и не се пушта.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Отиде во бањата и внимателно го истри мастилото со остриот темнокафеав сапун, кој ја гребеше кожата како шмиргла и според тоа беше соодветен за оваа цел.
        
      
    
    
    
      „1984“
         од Џорџ Орвел 
        (1998)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Целата историја беше претворена во палимпсест што се гребеше и одново се испишуваше, онолку често колку што беше потребно.
        
      
    
    
    
      „1984“
         од Џорџ Орвел 
        (1998)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Се сеќаваше на долгите попладниња што ги минуваше со други деца претурајќи по контејнерите и по купиштата смет, пребирајќи лисја од зелка, лушпи од компири, понекогаш дури и суви корки леб од кои потоа внимателно ја гребеа нечистотијата; и чекајќи да поминат камионите што одеа по одредени маршрути, за кои се знаеше дека превезуваа сточна храна и од кои, кога ќе потскокнеа на тумбите од патот, понекогаш испаѓаше по некое парче маслена погача за стока.
        
      
    
    
    
      „1984“
         од Џорџ Орвел 
        (1998)
        
        
    
    
   
   
         
	        