господство (ср.)
Турското господство во Македонија ќе се зачува само тогаш ако во неа има многубројно население што ја гледа својата благосостојба обезбедена само под власта на Турција.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Турското господство на Балканскиот Полуостров беше историски период кога потчинетите мислат да го зачуваат нивното историско наследство.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Турското господство ни ги пресече сите врски со нашата старина: Најтешко се одрази тоа на Македонија, како централна провинција, па затоа во тоа време кога кај другите православни Словени постепено се изработуваше писмениот јазик и правописот ние сѐ повеќе се обезличувавме и речиси сосем се откажавме од нашиот јазик како орган на литературната реч.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Сега треба да преминеме на опишување на тоа како „господарењето“ на капиталистичките монополи, во општата ситуација на стоковното производство и приватната сопственост, неизбежно станува господство на финансиската олигархија.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
А тоа значело полно господство на туѓиот капитал, кој го насочувал развитокот на народното стопанство така што земјата да дава селско стопански и други суровини за европската индустрија, а да купува неопходни готови производи однадвор.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тој, пак, султанот, Мурад I Ходавендекер, во склад со својот лукав и сомничав ум, искажа милост: сомневајќи се дека некој друг ќе може толку успешно да управува со Имотот колку довчерашните стопани, и сомневајќи се дека ќе може некого друг, некој Турчин на пример, да го ограбува колку нив, на Акиноските им го остави Имотот, а заедно со него и титулата и господството над целата Потковица.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тие денови, додека траеше господството на вошките во домот, сѐ, сѐ беше мртво.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
За стариот капитализам, со полното господство на слободната конкуренција, беше типичен извозот на стоки.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Империјализмот е капитализам во оној стадиум на развитокот кога се создава господство на монополите и финансискиот капитал, истакнато значење доби извозот на капитал, почна поделбата на светот од страна на меѓународните трустови и се заврши поделбата на целата територија на земјата од страна на најкрупните капиталистички земји.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Бесодржателните прикажувања на Кауцки за ултраимперијализмот ја потхрануваат, помеѓу другото, онаа длабоко погрешна мисла, која ја врти водата кон воденицата на апологетите на империјализмот, дека божем господството на финансискиот капитал ги слаби нерамномерностите и противречностите внатре во светското стопанство, додека тоа фактички ги јакне.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Читав: „До уважениот везир, славниот мушир уредувач на светот, предострожен управител на општествените работи со прониклив ум, извршител на народните работи со правилен суд, градител на темелите на господство и среќа, кој ги зацврстува столбовите на среќата и сјајот, окружен со милоста на севишниот владател, до муширот на Румелискиот ејалет, мојот везир Ахмед Мулаим-паша - севишниот бог да му го продолжи господството, и до одличниот правник меѓу наибите, наибот на Монастирската каза - да му се умножи знаењето, кога ќе стигне високиов царски знак, нека се знае: Во бовчата за џезието во Монастирската каза отсекогаш имало по 98 листови од горна категорија, 950 од средна и 162 од долна категорија, вкупно 1112 листови на џизието, што се распоредувале на рајата, населена во споменатата каза, и нивниот износ се собирал од споменатата раја по утврдена процена.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Всушност, се работи за тоа дали банките, како кредитни установи, не трпат штета од тоа мешање на банките во индустрискиот процес на производството, дали тие не ги жртвуваат солидните принципи и сигурната добивка за љубов на дејност која нема ништо заедничко со посредувањето при добивањето на кредити и која банката ја доведува во област во која му е таа повеќе одошто порано потчинета на слепото господство на индустриската конјунктура.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Но чудовишните факти што се однесуваат до чудовишното господство на финансиската олигархија толку паѓаат в очи, што во сите капиталистички земји – и во Америка, и во Франција и во Германија – се создаде литература која стои на буржоаско гледиште, а сепак дава приближно точна слика и – се разбира, еснафска – критика на финансиската олигархија.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Не е чудно што авторот мора да го извлече заклучокот: „Француската република е финансиска монархија“; „полно господство на финансиската олигархија; таа владее и над печатот и над владата“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Империјализмот или господството на финансискиот капитал е оној највисок степен на капитализмот во кој тоа одделување достига огромни размери.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Основната особеност на најновиот капитализам е господството на монополитстичките сојузи на најкрупните капиталисти.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Сменувањето на стариот капитализам, со господството на слободната конкуренција, од страна на новиот капитализам, со господството на монополот, се изразува, помеѓу другото, во опаѓањето на значењето на берзата.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Империјализмот е епоха на финансискиот капитал и на монополите, кои насекаде носат стремежи кон господство, а не кон слобода.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Монополите, олигархијата, стремежите кон господство наместо стремежи кон слобода, експлоатацијата на сѐ поголем број мали нации од грст најбогати или најсилни нации – сето тоа ги породи оние карактеристични црти на империјализмот што нѐ тераат да го карактеризираме како паразитски капитализам или капитализам што гние.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
За најновиот капитализам, со господството на монополите, стана типичен извозот на капитал.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)